Hooggevoeligheid, HSP, erkenning
Super sensitieven komen in alle beroepen voor.
Geschreven juni 2006, laatste bewerking 2023
Wat kun je doen om jouw
hooggevoeligheid te (be)leven! ook op de werkvloer?
Veel mensen beseffen niet dat
hooggevoelige mensen in alle lagen van de bevolking voorkomen en in alle beroepsgroepen!
Om je een
indruk te geven van de beroepen die ik mocht noteren; draaier, shovelchauffeur,
architect, bouwkundige, ondernemer, purser, administrateur, hoogleraar,
politieagent, huisartsenvrouw, onderwijzeres, makelaar, ict-er,
vrachtwagenchauffeur, timmerman, verkoper, administrateur, belastingadviseur,
registeraccountant, aktiviteitenbegeleidster, huisvrouw, scholier,
tandartsassistent, coach, Arbo-dienstmedewerker, maatschappelijk werkster,
thuiszorgverlener, kraamverzorgster. Allemaal hooggevoelige
mensen!
Hooggevoeligheid is dan ook niet gebonden aan een hoge
opleiding of intelligentie; Dit is eigenlijk vergelijkbaar met oesters, niet elke
(natuurlijke) oester heeft een parel in zich. Toch is het jammer dat deze
hooggevoelige mensen zo weinig van "hun parel" laten zien.
Veel van deze spirituele mensen kunnen namelijk hun hooggevoelige binnenwereld
moeilijk verenigen met hun leven in de maatschappij en op de werkvloer; ze ontkennen daarmee
eigenlijk hun hooggevoeligheid! Het lijkt wel of ze zich ervoor schamen. Ze gaan
mee in de leugens van anderen en achteraf hebben ze te maken met de gevolgen ervan.
Een aantal mensen hebben er geen enkel probleem mee; ze kunnen zichzelf in tweeën
splitsen en zetten als
het ware een masker op. Maar bij velen zie ik ook dat deze situatie gaat
wringen. Ze lijden onder de gespletenheid! En dat maakt dat ze op zoek gaan naar
nieuwe vormen om hun hooggevoelige kant ook te kunnen laten zien.
Want erkenning van je eigen hooggevoeligheid is echt heel essentieel, ook in je
werkende leven. Waarom is dat zo belangrijk en wat kun je doen om het ook op de werkvloer
tot uiting te laten brengen?
Hooggevoeligheid erkennen is belangrijk omdat de risico's van het negeren ervan groot zijn:
de onderdrukking van de energiestroom van het ware gezicht (wie je eigenlijk bent) kost zoveel
energie, en dat raakt op. Burn-out of ernstige ziektes kunnen het gevolg zijn.
Je betaalt daarmee een hoge prijs voor de ontkenning.
Een praktijkvoorbeeld: Zo kwam Josje
een aantal jaren geleden volledig ontredderd bij me. Ze barstte meteen in tranen
uit, ze had het zo moeilijk! Ze was gescheiden, en had een kind en een zware
verantwoordelijke baan. Haar familie behandelde haar niet netjes, ze had het
idee onderbetaald te worden en alle getrouwde mensen hadden het veel
makkelijker (vond ze). Zij moest moeder, vader en kostwinner tegelijk spelen en ook haar
lichaam liet haar in de steek!
Haar klachten waren vooral te voelen
in haar lichaam, ze was er ongerust over,
maar ondanks alle onderzoeken konden de artsen niets vinden en moest ze naar een
psycholoog. Ze was zo hoogbegaafd (en hooggevoelig) dat de psycholoog kon haar
niet volgen en in de ogen van Josje was deze psycholoog niet capabel genoeg om haar te
kunnen begrijpen. Eigenlijk nam ze een loopje met hem en ze had er dan na een fiks
aantal zittingen voor haar gevoel geen enkele baat bij.
Zoals ik haar
aan te voelen kreeg, was er weinig levendigheid in haar lichaam. Het voelde
aan als een verschrikt vogeltje, dat uit angst zichzelf verlamt. Ze had weinig
ademhaling, slappe spieren en eigenlijk maakte ze zichzelf onzichtbaar. Dat
was haar verdediging, haar masker om niet op te durven vallen, ze hield haar
prachtige energie daarmee verborgen, niet alleen voor anderen, maar ook voor zichzelf!
Ze was zich absoluut niet bewust van haar mooie, zachte energieveld en haar mediamieke gave.
Door het licht in haarzelf te voelen en te zien, kwam ze langzamerhand tot
de ontdekking dat ze meer dan de gemiddelde mens kon voelen, weten en zien. Door de behandeling
kwam doorstroming op gang en lichamelijke klachten verdwenen. Vol trots kon ze
vertellen dat ze dagvoorzitter geweest was van een belangrijke bijeenkomst. Ze durfde nu te
laten zien wie ze was!
Een ander praktijkvoorbeeld is Ada, hooggevoelig en met een sterk telepathisch vermogen.
Ze kon als het ware gedachten lezen en wist hoe andere mensen innerlijk reageerden.
Ze had een verantwoordelijke baan op een kantoor maar leed aan een depressie. Ze was moe, huilde
om kleinigheden en voelde zich schuldig omdat ze ziek thuis zat.
De oorzaak zat diep. Ook als kind had ze het moeilijk gehad. Ze kwam uit een klein gezin
in de middenklasse waarin haar hooggevoeligheid bestreden werd.
"Doe niet zo flauw, stel je niet aan, zeur niet zo, jij ook altijd!" Daardoor
voelde zich het buitenbeentje van de familie. Alle andere familieleden hadden nergens
last van, die hadden niet van die overdreven reacties. En die waren volgens de norm
"normaal"! Haar anders- zijn kreeg een tweede gezicht. Een masker voor de buitenkant.
Daarmee ging zij voortaan over haar eigen grenzen heen om maar normaal gevonden te worden
en ze paste zich aan.
Er kwam een diepe eenzaamheid voor terug. Op het kantoor (45 jaar later) paste zij zich nog
steeds aan!
Zij had zichzelf in al haar pogingen "normaal" te doen verloren.
Haar behandeling bestond uit de erkenning van haar hooggevoeligheid.
Een erkenning niet van
anderen maar van zichzelf! Ook leerde ze naar haar lichaam en intuïtie te luisteren. Ze vertelde
mensen van haar gevoeligheid en tot haar stomme verbazing waren veel meer mensen net als zij
zo gevoelig. Ze schoolde om voor een andere baan waarin ze haar gevoeligheid kon gebruiken en
dat deed haar opbloeien.
In de praktijk maak ik dagelijks mee dat 80 % van de hooggevoelige mensen als kind
het gevoel had als het ware geadopteerd te zijn door de ouders. Ze pasten totaal niet in
het beeld van dat gezin en ervoeren daardoor een diepe eenzaamheid. Ze werden niet begrepen
en konden wat hen bezig hield absoluut niet uiten.
De spirituele reden van deze plaatsing van hooggevoelige kinderen in minder gevoelige gezinnen
is heel complex! Er liggen lessen in besloten die bij hun derde levensjaar al een aanvang namen.
Achteraf hebben de meesten door de pijnlijke lessen geleerd om hun eigen lichtkracht te
ontdekken en te gaan waarderen. Het ligt in hun spirituele opdracht om in hun eigen kracht
te komen ook in de meest ongunstigste omstandigheden (zoals op de werkvloer).
Dit kun je doen om je eigen hooggevoeligheid erkenning te geven (ook op je werk):
- Je kun laten zien wie je bent: Dat doe je door je niet aan
te passen aan de middenmoot. Juist in een beroep waar men geen hooggevoeligheid verwacht is het zaak om je licht uit
te gaan stralen. De vaak onbewuste collega's ervaren dan een lichtbron waar ze zich aan kunnen
laven. Ze storten vaak hun hart uit en voelen zich al beter alleen maar door jouw aanwezigheid.
Je brengt daardoor licht op de werkvloer (of elders)!
- Luister goed naar je eigen gevoel: Hooggevoelige mensen hebben vaak
al lang van tevoren voorgevoelens. "Het voelt niet goed" is iets waar je serieus naar moet kijken,
negeer daarom vooral geen signalen!
- Laat jezelf horen! Ervaar jouw wijsheden en inzichten. Houd dan vooral niet je mond.
Als je laat zien wat er in je omgaat, als je jouw kwetsbare hooggevoeligheid toont,
laat je kracht zien! Jouw wijsheid weet heus wel hoe je dit kunt brengen. Daarmee nodig je een
ander uit om dit ook te mogen doen.
Vaak helpt het om stapsgewijs dingen te veranderen, Je begint met een intentie (een voornemen) om
naar buiten te komen (uit de kast). Daarna kunt je erover praten met bijvoorbeeld een collega en vervolgens
kun je wachten en kijken
wat er binnen jouzelf en in jouw omgeving verandert. Hooggevoeligen kunnen feilloos de veranderingen
volgen en daar bemoediging uit halen.
LEES OOK: Gaat er achter iedere HSP'er ook een Lichtwerker schuil?
|